„Modlitwa” Stanisława Grochowiaka pochodzi z jego tomu „Ballada rycerska” z 1956 r. To był jego debiutancki tomik.
Jak modli się poeta do Matki Boskiej i o co? O jasność w ciemnych wierszach! O cóż innego mógłby? Dla poety najważniejszy jest blask w jego wierszach… Przecież on jest jak wieczne dziecko, wystarczy spojrzeć na okładkę jego pierwszej książki!… Chłopiec z balonikiem słońca w dłoni. Światło, więcej światła i jasności… 
Modlitwa
Stanisław Grochowiak
Matko Boska od Aniołów
Matko Boska od pająków
Śnieżnych żagli smagła Pani
Sygnaturko z kolczykami
Matko Boska z żółtą twarzą
Matko Boska z orlim piórem
Matko Boska kolonialna
Łzo astralna i kopalna
Wędrująca na pirodze
Fruwająca na korwecie
Na Holendrze latającym
W dumnej pozie na lawecie
Długoręka długoszyja
Złotopalca krągłogłowa
Pysznooka wąskostopa
Żyzna w ludzi jak Europa
O kopalnio naszych natchnień
O fabryko naszych pogód
O kościele naszych cierpień
Na księżyca wąskim sierpie
Matko Boska mądra taka
Żeś jak ogród z plonem łask
Rzuć najmniejszy choćby blask
W ciemne wiersze Grochowiaka
Blog Renaty Blicharz 